DE BERG: Mount Kinabalu

de meiden gedag gezegd op de kruising van Sepilok...zij met de taxi door naar Sadakan voor de vlucht richting Kuala Lumpur...en ik wachten op de bus naar Ranau met mijn al gekochte kaartje...eerste bus niet mijn bus maar toch ingesprongen en rijden maar...2,5 uur verder bij een kruising in Ranau eruit...gebeld en bleek ik te vroeg eruit te zijn gegooid...met een mini busje, na flink afdingen en een gezellig gesprek met een moeder en d'r zoon, door naar mijn hostel "D'Villa Lodge"...een lodge waar ze een bloemenzee hadden aangelegd en zeer zuinig op waren...bordjes bij de perkjes met 'bewaakt CCTV'...dat is pas voorliefde voor je tuin!!...inchecken en meteen op verkenning naar de berg... vanuit het hostel 600 meter lopen bergop en een paar trappen naar de entree....een beetje rondgeneusd en wat plaatjes geschoten van de indrukwekkende berg...en snel terug om rust te pakken...tijdens mijn avondeten...noodles met kip (alweer)....kwam ik een Duitser en een Iranier terug die de pukkel in 1 dag hadden gedaan...en die zagen er slecht uit, blijkbaar heel zwaar...daarna nog gezellig gekletst met mijn roomie en vroeg te bed...

om 06.50 de wekker, ff een ontbijtje en volledige bepakt te voet, de taxi had afgebeld, op naar de entree...snel mijn backpak achtergelaten...mijn badge geregeld, mijn gids, Gampta Soborong, opgesnord, lunch opgepikt en met een "mini van" naar de ingang van de klim...wat plaatjes geschoten, ook om de begin tijd te hebben...en aan de slag om 08.52...de eerste 500 meter waren goed te doen, mooi watervalletje onderweg...en na 800 meter haalde ik twee Nederlanders bij, Leo & Robert, twee maten uit Woerden....het tempo van Leo als gangmaker beviel me wel dus mooi aangehaakt bij hun...waren lache gasten...onderweg de mensen, die we inhaalde of de afdalers die we tegemoet kwamen,  goed voor de gek gehouden...door voornamelijk te roepen NICE en voor onze Aziatische medemens VELY NICE (moet je bij zijn geweest)....en om 12.09 boven dus een nette tijd van 3 uur en 17 minuten, waarvan 20 minuten pauze om een bammetje te pakken... we hadden 6 km afgelegd en we waren van 1.875 naar 3.273 meter gestegen....de klim was eerst door bebossing met vele bruine/ zwarte steen en trapjes en later gele steen met minder beplanting...de laatste 500 meter waren wat lastiger... op 6 km ligt de lodge, Laban Ratan, inclusief restaurant...inchecken en lunchen met mijn klim maten en een Engels stelletje en te bed om 13.30 om de beentjes wat rust te geven...en om 16.45 op voor het avondeten...gezellig met een Portugees stel gezeten en om 18.00 naar de kamer waar een Frans stel & een Deens stel ook graag om 18.30 wilde slapen...want om 01.45 de wekker voor de laatste 2,8 km en 822 hoogte meters...

voor mijn gevoel nog geen 5 minuten geslapen, gelukkig hoorde ik dat van meerdere...voelt echt anders op 3 km hoogte...ontbijtje, wederom noodles met kip, erin, windjack aan en klaar voor vertrek om 02.54...in een lange sliert van lampjes, iedereen had zo'n mijnwerkers lampje op het hoofd, omhoog, het eerste gedeelte via trappen...helaas was het heel druk en liep het niet door...totdat het klimmen via het touw begon...toen haakte vele af...ik zat achter een Engelse die door d'r kerel omhoog werd gepraat en toen ik die kon inhalen was het pas echt vaart maken...tot ik bij het laatste check point kwam "Sayat Sayat" en merkte dat ik mijn badge was vergeten...na een klein praatje kon ik door en toen kon de turbo er echt op...uiteindelijk, na veel klimmers te hebben ingehaald als 5de boven...het Deense stelletje van mijn dorm en twee Oostenrijkse meiden, bij wie ik aansloot voor de laatste 200 lastige meters, waren me voor...maar ik stond om 05.08 op de top van 4.095 meter...in de flinke wind met een temperatuur die van plus 4 naar -5 was gezakt, die het klimmen echt lastiger maakte, toch een mooie prestatie...Robert & Leo volgde snel, dus plaatjes schieten en met de Oostenrijkse een stukje naar beneden om op een windvrije plek te wachten op de zonsopgang die tussen 05.55 en 06.00 plaats vond...ondanks de bewolking toch prachtig om te zien...en daarna afdalen en genieten van het uitzicht... om bij Laban Ratan het ontbijt te pakken... en vervolgens "de hel naar beneden" te beginnen om 08.43...de eerste 2 kilometer gingen goed totdat ik me twee keer verstapten met mijn rechterbeen en toen begon de ellende...gelukkig zag Gambat dat ook en kreeg ik van hem z'n "Nordic walking stick" en dat hielp erg goed...tot op 1,5 km van de ingang mijn benen behoorlijk spagetti werden...gelukkig haalde ik het Engelse stelletje bij die er ook flink doorheen zaten...dus de laatste 1,3 km met z'n drieen naar beneden getobt...wat was ik blij dat we beneden waren om 11.07...certificaat geregeld, Gampat bedankt en toen stond de lift van Leo & Robert klaar...dus ik kon meteen door naar Kota Kinabalu...eindelijk lekker zitten en genieten van de mooi beklimming....